کد مطلب:211252 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:214
زهد و پرهیزکاری
زهد و پارسائی میزان ارزش آدمی است و لذا در قرآن مجید هم بشر را مساوی می داند مگر پرهیزكاران كه مقامشان نزد خدای تعالی بالاتر و بهتر است «ان اكرمكم عندالله اتقیكم» زهد و پرهیزكاری اعراض از لذائذ و شهوات است و انصراف از زرق و برق دنیا است و صاحبان نفوس زكیه از این اوهام و تمایلات و شهوات انصراف دارند و همانگونه كه حضرت زین العابدین علیه السلام سالار متقیان برای همام وصف فرمود
[ صفحه 38]
صفات پرهیزكاران بسیار است و آدمی را به حیرت می اندازد آن كس كه بخواهد در مكتب خویش مردم را چنان تربیت كند باید خود قبلا چنان باشد كه می گوید حضرت صادق آل محمد علیه السلام در مكتب جعفری پرهیزكار بود كه چون جدش مولای متقیان پارسائی می نمود و در خانه لباس كرباس و خوراك محدود داشت و همواره به عبادت می پرداخت در خارج لباس نظیف به اقتضای زمان می پوشید و در بسط عدالت و قسط و عدل از هیچ گونه فداكاری دریغ نمی داشت با همان بدن سمین در آفتاب سوزان و در سن پیری می رفت در میان صحرای عربستان و زراعت می كرد تا از دسترنج تغذیه كند و بر جامعه تحمیل نشود.
سفیان ثوری دید امام صادق علیه السلام لباس خز پوشیده گفت یابن رسول الله شما از اهل بیت نبوت هستید چگونه این لباس را می پوشید فرمود ای سفیان زیر لباس مرا ببین جامه پشمین خشنی دربر داشت و روی آن روپوش خزی پوشیده بود تا مورد ملامت مردمانی كه عقلشان در چشمانشان نهفته است نباشد در حالی كه سفیان زیر لباسش پارچه خز پوشیده و روی آن لباس خشن به تن كرده بود فقال الصادق (ع) یا ثوری لا تكثر الدخول علینا تضرنا و نضرك. [1] .
حضرت صادق علیه السلام در باب زهد با سفیان مناظراتی دارد كه از آن جمله حضرت در حال دهقانی و برزگری عرق می ریخت و بیل می زد سفیان گفت شگفت دارم از تو كه با حرص و ولع در دنیا در پیری چنین عرق می ریزی فرمود چقدر خوشوقتم كه در این حال پروردگار را ملاقات كنم كه به كدیمین و عرق جبین آذوقه و معیشت زن و فرزند را تهیه می بینم.
[ صفحه 38]
صفات پرهیزكاران بسیار است و آدمی را به حیرت می اندازد آن كس كه بخواهد در مكتب خویش مردم را چنان تربیت كند باید خود قبلا چنان باشد كه می گوید حضرت صادق آل محمد علیه السلام در مكتب جعفری پرهیزكار بود كه چون جدش مولای متقیان پارسائی می نمود و در خانه لباس كرباس و خوراك محدود داشت و همواره به عبادت می پرداخت در خارج لباس نظیف به اقتضای زمان می پوشید و در بسط عدالت و قسط و عدل از هیچ گونه فداكاری دریغ نمی داشت با همان بدن سمین در آفتاب سوزان و در سن پیری می رفت در میان صحرای عربستان و زراعت می كرد تا از دسترنج تغذیه كند و بر جامعه تحمیل نشود.
سفیان ثوری دید امام صادق علیه السلام لباس خز پوشیده گفت یابن رسول الله شما از اهل بیت نبوت هستید چگونه این لباس را می پوشید فرمود ای سفیان زیر لباس مرا ببین جامه پشمین خشنی دربر داشت و روی آن روپوش خزی پوشیده بود تا مورد ملامت مردمانی كه عقلشان در چشمانشان نهفته است نباشد در حالی كه سفیان زیر لباسش پارچه خز پوشیده و روی آن لباس خشن به تن كرده بود فقال الصادق (ع) یا ثوری لا تكثر الدخول علینا تضرنا و نضرك. [1] .
حضرت صادق علیه السلام در باب زهد با سفیان مناظراتی دارد كه از آن جمله حضرت در حال دهقانی و برزگری عرق می ریخت و بیل می زد سفیان گفت شگفت دارم از تو كه با حرص و ولع در دنیا در پیری چنین عرق می ریزی فرمود چقدر خوشوقتم كه در این حال پروردگار را ملاقات كنم كه به كدیمین و عرق جبین آذوقه و معیشت زن و فرزند را تهیه می بینم.
[1] لواقح الانوار و مطالب السئول به نقل حيات الصادق ص 471 ج 1 - حلية الاولياء اصفهاني ص 193 ج 3.